Philippe Jaccottet

Philippe Jaccottet

Philippe Jaccottet

Philippe Jaccottet (nacido en Moudon, Suiza, el 30 de junio de 1925) es un poeta y traductor de varios idiomas, afincado en Francia


Contenido

Trayectoria

Nacido en Moudon, Jaccottet estudió Letras en Lausana, si bien pronto se trasladó a París, donde trabajó para la editorial Mermod, durante varios años.

Finalmente se instaló, al casarse en 1953, en una pequeña población Grignan del Drôme en la Provenza, para vivir toda la vida allí dedicado a la literatura y a la traducción.

En ese mismo año publicó su primer libro de poesía. Ha seguido escribiendo hasta la actualidad, combinando sus ensayos, prosas con lsus poemas. Hoy se el considera uno de los más grandes poetas en francés vivos. Se ha traducido al castellano una extraña narración en primera persona, medio ontológica: La oscuridad, y varios libros de poesía, como A la luz del invierno, Pensamientos bajo las nubes, A través de un vergel, Cuaderno de verdor. Asimismo se han recogido Dos prosas (La playa del ojo, 2001) y una Antología personal (Igitur, 2002).

Jean Starobinski ha hablado de la confianza que sus poemas suscitan en el lector. La voz de Jaccottet es una voz leal que habita el sentido, que encaja en la melodía: ante él pensamos que aún el discurso poético es posible, fuera de la solemnidad y la grandilocuencia. El autor evita la gratuidad y la brillantez de las imágenes, pero también elude el olvido del autor. Jaccottet no se ausenta, pero si no renuncia a la función expresiva, propia de la lírica, sin embargo es su voz la de un sujeto en grado máximo discreto.


Además, Jaccottet ha hecho traducciones al francés muy reconocidas, sobre todo del alemán, pero también del italiano, español, ruso y griego. Efectivamente, tradujo a clásicos alemanes como Goethe o Hölderlin, y a escritores del siglo XX como Mann, Rilke, así como la obra completa de Musil, de quien es especialista. Pero asimismo ha traducido obras de Leopardi, y de Ungaretti. A ello se añade una versión del poeta ruso Mandelstam, otra de Góngora, y desde luego una Odisea de Homero.

Ha recibidos los siguientes premios:

Obra

  • L'Effraie, 1953, poesía.
  • L'ignorant, 1952-1956. poesía.
  • L'obscurité, 1961. >> Trad: La oscuridad, Artemisa, 2005, relato.
  • Airs, 1967
  • L'Entretien des muses, 1968, crónicas de poesía.
  • Paysages avec figures absentes, 1970, prosas.
  • Chant d'en-bas, 1974.
  • Rilke par lui-même, 1971. >> Trad: Rilke por sí mismo, Monte Avila, 1975, monografía.
  • À la lumière d'hiver, 1974, poesía. >> Trad: A la luz del invierno, Calima, 1997.
  • Des Histoires de passage, 1983
  • Pensées sous les nuages, 1983, poesía. >> Trad: Pensamientos bajo las nubes, Calima, 2002.
  • La Semaison, Carnets 1954-1967, 1984
  • Une Transaction secrète, 1987
  • Cahier de verdure, 1990, poesía. >> Trad: Cuaderno de verdor, Bartleby, 2005.
  • Requiem, 1991
  • Libretto, La Dogana, 1990.
  • Poésie, 1946-1967, 1971, Poésie/Gallimard, 1990, con un prólogo de Jean Starobinski
  • Requiem (1946), seguido de Remarques (1990), Fata Morgana, 1991
  • Cristal et fumée, Fata Morgana, 1993, ensayos sobre tres viajes: España. Grecia y Egipto.
  • A la lumière d'hiver, precedido por Leçons y Chants d'en bas, seguido de Pensées sous les nuages, Gallimard, 1994
  • Après beaucoup d'années, Gallimard, 1994
  • Autriche, L'Age d'homme, 1994
  • Eaux prodigues, Nasser Assar, litogradías, La Sétérée, J. Clerc, 1994
  • Ecrits pour papier journal: chroniques 1951-1970, Gallimard, 1994, textos presentados por Jean Pierre Vidal.
  • Tout n'est pas dit: billets pour la Béroche : 1956-1964, Le temps qu'il fait, 1994
  • La seconde semaison : carnets 1980-1994, Gallimard, 1996.
  • Beauregard, Zoé, 1997, postfacio de Adrien Pasquali.
  • Paysages avec figures absentes, 1976; Poésie/Gallimard, 1997.
  • Observations et autres notes anciennes : 1947-1962, Gallimard, 1998, notas diversas.
  • A travers un verger ; seguido de Les cormorans y Beauregard, Gallimard, 2000. >> Trad: A través de un vergel, Ultramarino, 2003.
  • Carnets 1995-1998 : la semaison III, Gallimard, 2001
  • Notes du ravin, Fata Morgana, 2001.
  • Et, néanmoins, Gallimard, 2001, prosas y poesías.
  • Le bol du pèlerin (Morandi), La Dogana, 2001.
  • Une Constellation, tout près, La Dogana, 2002.
  • A partir du mot Russie, Fata Morgana, 2002
  • Gustave Roud, Seghers, 2002, presentación y selección de textos realizada por Jaccottet,
  • Correspondance, 1942 - 1976 / Philippe Jaccottet, Gustave Roud, Gallimard, 2002, edición de José-Flore Tappy,
  • Nuages, Philippe Jaccottet, Alexandre Hollan, Fata Morgana, 2002
  • Cahier de verdure, junto con Après beaucoup d'années, Gallimard/poésie, 2003
  • Truinas, el 21 abril 2001, Ginebra, La Dogana, 2004
  • De la poésie, Arléa, 2005, entrevista con Reynald André Chalard.

Fuentes

  • Jean Starobinski, prólogo a Jaccottet, Poésie, 1946-1967, 1990.
  • Ada Salas, prólogo a Jaccottet, Pensamientos bajo las nubes, 2002.
  • Rafael-J. Díaz, epílogo a Jaccottet, La oscuridad, 2005.

Enlaces

Obtenido de "Philippe Jaccottet"

Wikimedia foundation. 2010.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Mira otros diccionarios:

  • Philippe Jaccottet — en 1991 par Erling Mandelmann Activités …   Wikipédia en Français

  • Philippe Jaccottet — (* 30. Juni 1925 in Moudon, Schweiz) ist ein französisch schreibender Lyriker, Essayist und Übersetzer. Inhaltsverzeichnis 1 Leben 2 Schreiben 3 Übersetzen 4 …   Deutsch Wikipedia

  • Philippe Jaccottet — (born in Moudon, Switzerland, on June 30 1925) is a poet and translator who publishes in French.After completing his studies in Lausanne, he lived several years in Paris. In 1953, came to live in the town of Grignan in Provence. He has translated …   Wikipedia

  • Carnets de Philippe Jaccottet — Le poète suisse Philippe Jaccottet a publié plusieurs ouvrages issus de carnets, dont La Semaison, qui occupe une place essentielle dans son œuvre poétique. Ils sont présentés ci dessous dans l ordre de publication. Sommaire 1 La Semaison 2 La… …   Wikipédia en Français

  • Jaccottet — Philippe Jaccottet Philippe Jaccottet (né à Moudon, canton de Vaud, Suisse, le 30 juin 1925) est un poète et traducteur suisse d expression française. Sommaire 1 Biographie 2 Regards sur l œuvre …   Wikipédia en Français

  • JACCOTTET (P.) — JACCOTTET PHILIPPE (1925 ) Né à Moudon (Suisse), Philippe Jaccottet, jusqu’à la fin de ses études de lettres, a vécu à Lausanne, soit géographiquement, littérairement à distance des mouvements et des modes, mais en un point de rencontre… …   Encyclopédie Universelle

  • Jaccottet — Jacottet oder Jaccottet ist der Familienname folgender Personen: Carl Maurice Jacottet Christiane Jaccottet (1937–1999), Schweizer Cembalistin Édouard Jacottet (1858–1920), Französischer Kommandant Jean Jacottet (1806–1880), Schweizer Lithograf… …   Deutsch Wikipedia

  • Jaccottet — (Philippe) (né en 1925) écrivain suisse d expression française, né dans le cant. de Vaud. Poète (l Effraie, 1954; à la lumière d hiver, précédé de Leçons et de Chants d en bas, 1977; Pensées sous les nuages, (1983); Cahier de verdure (1990),… …   Encyclopédie Universelle

  • Jaccottet —   [ʒakɔ tɛ], Philippe, schweizerischer Schriftsteller französischer Sprache, * Moudon 30. 6. 1925; lebt seit 1953 im südfranzösischen Grignan; schrieb in frühen Werken melancholisch getönte Lyrik über Tod, Trauer (»L obscurité«, 1961; »Chants d… …   Universal-Lexikon

  • Philippe Beck — Pour les articles homonymes, voir Beck. Philippe Beck est un poète et écrivain français né le 21 avril 1963 à Strasbourg. Sommaire 1 Biographie 2 Bibliographie …   Wikipédia en Français

Compartir el artículo y extractos

Link directo
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”