Echinopsis pachanoi

Echinopsis pachanoi
Commons-emblem-notice.svg
 
Cactus de San Pedro
San pedro.jpg
Clasificación científica
Reino: Plantae
División: Magnoliophyta
Clase: Magnoliopsida
Subclase: Caryophyllidae
Orden: Caryophyllales
Familia: Cactaceae
Subfamilia: Cactoideae
Tribu: Trichocereeae
Género: Echinopsis
Especie: E. pachanoi
Nombre binomial
Echinopsis pachanoi
(Britton & Rose) H.Friedrich & G.D.Rowley
Sinonimia

Trichocereus pachanoi Britton & Rose

Echinopsis pachanoi, llamado comúnmente cactus de San Pedro, es una especie de la familia Cactaceae. Se utiliza en la medicina tradicional tanto para uso humano como veterinario y es ampliamente cultivado como ornamental. En ocasiones se confunde con su pariente cercano Echinopsis peruviana.

Contenido

Descripción

Cacto arbustivo de porte columnar y muy ramificado desde la base. De 3 a 7 m de alto y generalmente sin distinguir el tronco principal. Tallos cilíndricos color verde oscuro, a veces glauco, de 5 m de largo y 8-15 cm de diámetro. De 5-14 costillas, anchas, redondeadas, con profundas muescas antes de cada areola, estas son blanquecinas y cercanas entre sí. De 3-7 espinas (en ocasiones ausentes), amarronadas, de 0,5 a 2 cm de largo. Las flores, de color blanco, nacen cerca del ápice del tallo, son nocturnas y con una fuerte fragancia, de 19-24 cm de largo y 3-4 cm de diámetro; pericarpelos y tubo floral con pelos negros. Fruto oblongo, verde oscuro de 5-6 cm de largo y 3 cm de diámetro.

Distribución y hábitat

Flores.

Nativo de los Andes, en Perú. Crece en altitudes entre los 1.000 a 3.000 msnm.[1] También se encuentra en Argentina, Bolivia, Chile y Ecuador. [2] y se cultiva en otras partes del mundo.

Cultivo

Este cactus es de fácil cultivo en la mayoría de los lugares. Acostumbrado a su hábitat natural en los Andes, a grandes altitudes y con abundante pluviosidad, puede soportar temperaturas muy por debajo de lo que resisten muchas otras especies. Requiere un suelo fértil y bien drenado.
El promedio de crecimiento es de medio metro al año.[3] Es susceptible de padecer enfermedades fúngicas si se riega en exceso. Puede sufrir quemaduras o presentar una reacción clorótica debido a la sobreexposición solar, por lo que es mejor mantenerlo en semisombra durante el verano en latitudes de clima templado.


Multiplicación

Se multiplica fácilmente por semillas. Los requisitos son: mantener un alto grado de humedad, una mezcla de sustrato nutritiva y con buen drenaje, agua suficiente (pero no demasiada) y luz.
También se propaga por medio de esquejes, de los cuales se obtiene un clon de la planta madre.[4]

Usos

Medicina tradicional

Tiene una larga tradición en la medicina tradicional andina. Algunos estudios arqueológicos han hallado evidencias de su uso que se remontan dos mil años, a la cultura Moche.[5]

Era utilizado por los nativos en las festividades religiosas por sus propiedades alucinógenas debido a la gran cantidad de alcaloides que tiene, especialmente mescalina. Se preparaba una bebida llamada "aguacoya"," o “cimora” que generalmente se mezclaba con otras plantas enteógenas.

Actualmente es extensamente conocido y utilizado para tratar afecciones nerviosas, de articulaciones, drogodependencias, enfermedades cardíacas e hipertensión,[6] también tiene propiedades antimicrobianas.

Psicoactividad

Después del peyote, el San Pedro es el que más concentración de mescalina presenta. La mescalina ha sido utilizada con fines diversos. Tradicionalmente tuvo un rol esencial en rituales religiosos, entre nativos americanos, quienes consideran que esta sustancia permite abrir el espíritu. Habiendo penetrado en otras culturas, la mescalina fue utilizada con propósitos recreativos, pero también, como enteógeno, para facilitar la psicoexploración.


Variedades

  • Var.(KK339), Huigra, Chanchán, sur Ecuador, espinas cortas, epidermis verde oscuro.
  • Var. (KK591), Loja, sur Ecuador, espinas cortas, verde oscuro.
  • Var. (KK2150), Ayabaca, norte Perú, espinas muy cortas, verde claro.

Referencias

  1. Rätsch, Christian (2002). Enzyklopädie der psychoaktiven Pflanzen. Botanik, Ethnopharmakologie und Anwendungen.. Aarau: AT-Verlag. p. 15. ISBN 3-85502-570-3. 
  2. «Visionary Cactus Guide». Consultado el 29-12-2007.
  3. «Visionary Cactus Guide». www.erowid.org. Consultado el 13-12-2010.
  4. San Pedro Cactus Growing Tips (www.sacredcactus.com)
  5. Bussmann RW, Sharon D (2006). «Traditional medicinal plant use in Northern Peru: tracking two thousand years of healing culture». J Ethnobiol Ethnomed 2 (1):  pp. 47. doi:10.1186/1746-4269-2-47. PMID 17090303. PMC 1637095. http://www.ethnobiomed.com/content/2//47. 
  6. «Trichocereus pachanoi {Cactaceae} #198502066 L:1303 Q:1». florawww.eeb.uconn.edu. Consultado el 2008-02-23.

Enlaces externos


Wikimedia foundation. 2010.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Mira otros diccionarios:

  • Echinopsis pachanoi — Echinopsis pachanoi …   Wikipédia en Français

  • Echinopsis pachanoi — Systematik Ordnung: Nelkenartige (Caryophyllales) Familie …   Deutsch Wikipedia

  • Echinopsis pachanoi — ? Echinopsis pachanoi …   Википедия

  • Echinopsis pachanoi — Echinopsis pachanoi …   Wikipédia en Français

  • Echinopsis pachanoi — Taxobox color = lightgreen name = San Pedro cactus image caption = Echinopsis pachanoi flowers image width = 250px image2 width = 250px image2 caption = Echinopsis pachanoi in Hawaii regnum = Plantae divisio = Magnoliophyta classis =… …   Wikipedia

  • Echinopsis pachanoi — kvaitulinis echinopsis statusas T sritis vardynas apibrėžtis Kaktusinių šeimos dekoratyvinis, vaistinis augalas (Echinopsis pachanoi), paplitęs Pietų Amerikoje (Ekvadore). Turi haliucinogeninių medžiagų. atitikmenys: lot. Echinopsis pachanoi;… …   Lithuanian dictionary (lietuvių žodynas)

  • Echinopsis — spachiana Scientific classification Kingdom: Plantae …   Wikipedia

  • Echinopsis — Echinopsis …   Wikipédia en Français

  • Echinopsis — spachiana Systematik Kerneudikotyledonen Ordnung: Nelkenartige (Caryophyllales) …   Deutsch Wikipedia

  • Echinopsis — Echi …   Wikipédia en Français

Compartir el artículo y extractos

Link directo
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”